Ovim člankom autor istražuje značenje korijena k-f-r u Kur'anu, dovodeći u pitanje praksu prevođenja imenice kāfir kao „nevjernik“. Autor tvrdi da postoje razlike između idiomatskog frazalnog# glagola kafara bi-, koji uistinu znači odbiti ili nevjerovati, i prostog neprelaznog glagola kafara i njegovih glagolskih imenica koje se u Kur'anu koriste na mnogo različitih načina. Ova polisemija se istražuje kroz kontekstualna čitanja kur'anskih poglavlja. Autor tvrdi da se imenica kāfir, za razliku od glagola kafara, koristi samo u pogledu sljedbenika tradicionalnog politeizma i modificirana je u odnosu na Jevreje i kršćane. Također, autor otkriva mogući utjecaj grčkog i latinskog poimanja arapske riječi kafara.

Ključne riječi: kafara, paganus, Kur'an, islam, politeizam.